Co powinieneś wiedzieć o ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej

W momencie zawarcia związku małżeńskiego powstaje pomiędzy małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa małżeńska – oczywiście jeżeli wcześniej nie podpisali oni intercyzy (tj. umowy majątkowej, w której przyjęliby ustrój rozdzielności majątkowej). Wspólność ta obejmuje przedmioty majątkowe nabyte podczas trwania małżeństwa zarówno przez oboje małżonków, jak i przez jednego z nich. Z chwilą zawarcia związku małżeńskiego wyodrębniają się więc aż trzy masy majątkowe: majątek wspólny oraz dwa majątki osobiste każdego z małżonków. Majątki te stanowią jednak całość gospodarczą, a ich ewentualny podział jest możliwy dopiero po ustaniu wspólności majątkowej.

(zgodnie z § 2 art. 31 K.R.O)

Pozostałe przedmioty majątkowe, nieobjęte wspólnością ustawową, należą natomiast do majątku osobistego każdego z małżonków.

(Wedle normy zawartej w art. 33 K.R.O. )

Natomiast przedmioty zwykłego urządzenia domowego służące do użytku obojga małżonków są objęte wspólnością ustawową także w wypadku, gdy zostały nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił.

Wspólność majątkowa małżeńska stanowi szczególny rodzaj tzw. współwłasności łącznej (tzw. „wspólność do niepodzielnej ręki”) – to oznacza, że jest ona bezudziałowa. W czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości, nie mogą też rozporządzać swoimi udziałami w nim ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem. Udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku. Podczas trwania wspólności majątkowej ustawowej nie mogą oni również żądać podziału majątku wspólnego.